Zaopatrzenie miasta w wodę

Autor tekstu: Przemysław Łuczak

Za panowania księcia Karola II Podiebrada (1565-1617 r.) w Oleśnicy powstał pierwszy wodociąg. Dom wodociągów (Wasserkunst) wyposażony był w drewniane koło czerpakowe i zbiornik na wodę. Stamtąd woda była prowadzona drewnianym podziemnym rurociągiem wzdłuż obecnej ulicy Okrężnej (Röhrstrasse - czyli rurowej), do Rynku, gdzie znajdowały się dwa publiczne ujęcia wody (więcej).

Woda czerpana z rzeki, bez jakiegokolwiek jej dalszego uzdatniania, często nie była zdatna do picia i powodowała znaczne zagrożenie dla zdrowia i życia mieszkańców.

Dopiero dziewiętnastowieczny rozwój nauki i techniki pozwolił na poszukiwanie innych źródeł wody. Od jesieni 1883 do wiosny 1884 w Rynku powstają dwie wiercone studnie głębinowe o głębokości 104 metrów. Ich wydajność okazuje się jednak niewystarczająca dla stale wzrastających potrzeb miasta. W ciągu następnych piętnastu lat wdrażany jest projekt nowoczesnej sieci wodociągowej pokrywającej swym zasięgiem całe miasto. W 1898 roku zostaje oddany do użytku zakład wodociągów (wasserwerk) przy ulicy Brzozowej.


Fragment widokówki ze zbioru A. F.

Nowy zakład wodociągowy wyposażono w dwie maszyny parowe o mocy 9,5 KM każda wraz z należącymi do nich kotłami parowymi, urządzenie odladzająco-filtrujące oraz znajdującą się nieopodal wieżę ciśnień (rok budowy 1896-97) ze zbiornikiem o pojemności 350 m3.


Fragment widokówki ze zbioru A. F.

W momencie uruchomienia zakładu - ciśnienie wody w sieci przekraczało wartość 3 atm. Woda była pobierana z ośmiu piętnastometrowych studni zlokalizowanych w pobliżu rzeki.

W pierwszym roku istnienia wodociągi dostarczyły miastu 120 000 m3 wody a już po dziesięciu latach 300 000 m3.

Mimo to w miesiącach letnich, kiedy to zapotrzebowanie na wodę gwałtownie wzrasta, a poziom wód gruntowych się obniża, taka wydajność była niewystarczająca. W 1908 r. powstają kolejne dwie studnie, w tym samym roku wyposażenie zakładu się poszerza o dwie specjalnie wzmocnione pompy. W 1910 roku powstają kolejne studnie. Łącznie było już ich dwanaście. W roku 1911 osiągnięto już wydajność 500 000 m3. Ostatecznie w roku 1919 istniało już 15 studni, które zapewniały stałą wydajność w graniach 500 000 m3 rocznie.

W latach dwudziestych XX wieku zakład wodociągowy zostaje wyposażony w urządzenie do chlorowania wody. W 1930 r. miejska sieć wodociągowa miała długość około 20 km i docierała do 800 budynków.

Zakład przy ulicy Brzozowej pracował do początku lat dziewięćdziesiątych, kiedy to oddano do użytku nowoczesny zakład uzdatniania wody na Ratajach. Wieża ciśnień do dziś pełni swoje funkcje. W ostatnich latach ciekawe oświetlenie nadało jej niepowtarzalny wygląd: Fot. Ryszard Bober [1], [2].

Literatura:
Das Buch der Stadt Oels in Schlesien / hrsg. vom Magistrat der Stadt Oels in Schlesien anläßlich des 675 jährigen Stadtjubiläums. Bearb. vom Schlitzberger. Berlin. 1930


Od autora Lokacja miasta Oleśnica piastowska Oleśnica Podiebradów Oleśnica Wirtembergów
Oleśnica za Welfów
Oleśnica po 1885 r. Zamek oleśnicki Kościół zamkowy Pomniki Inne zabytki
Fortyfikacje Herb Oleśnicy Herby księstw Drukarnie Numizmaty Książęce krypty
Kary - pręgierz i szubienica Wojsko w Oleśnicy Walki w 1945 roku Renowacje zabytków
Biografie znanych osób Zasłużeni dla Oleśnicy Artyści oleśniccy Autorzy Rysowali Oleśnicę
Fotograficy Wspomnienia osadników Mapy Co pod ziemią? Landsmannschaft Oels
Wydawnictwa oleśnickie Recenzje Bibliografia Linki Zauważyli nas Interpelacje radnych
Alte Postkarten - widokówki Fotografie miastaRysunki Odeszli Opisy wybranych miejscowości
Szukam sponsora do wydania książki o zamku oleśnickim
CIEKAWOSTKI ZWIEDZANIE MIASTA Z LAPTOPEM, TABLETEM ....
NOWOŚCI