Sylviusz Nimrod Wirtemberg założył w roku 1652 Zakon Trupiej Czaszki. Być może wierzył, że szybko umrze albo chciał być panem jakiegoś orderu, bo nie miał możliwości uzyskania innego, choćby wirtemberskiego. Stał się przeorem zakonu (wielkim mistrzem, grand prior), a przeoryszą (wielką mistrzynią, grand priorin) była Sophia Magdalena (1624-1660) wdowa po ostatnim księciu ziębicko-oleśnickim Karolu Fryderyku Podiebradzie i jednocześnie macocha Elzbiety Magdaleny Podiebrad - żony księcia.

Pierwszymi członkami zakonu byli głównie urzędnicy książęcy (znane są ich nazwiska i stanowiska) oraz ich żony. Łącznie z przeorem i przeoryszą zakonu liczył 25 osób, Członkiem był również Johann Wilhelm Agricola - książęcy lekarz od 1652 r., następca Angelusa Silesiusa i twórca statutu zakonu (okładka z lewej). Statut zawiera 10 punktów. W pierwszym punkcie statutu napisano, że członkowie noszą na palcu lewej ręki pierścień z trupią czaszką [1] Napisano też, że ten pierścień noszono na czarnej tasiemce

Pierścień zakonny. Dodano 12.03.2015 r. [1]

Zapewne wraz z wzrostem znaczenia zakonu rośnie jakość jego odznak (symboli). Jeszcze za życia księcia dodano bardziej dostojny order w kształcie krzyża z napisem "Memento mori" zawieszany na szyi na czarnej szarfie (wg innych opinii napis był na szarfie), a wspomniany pierścień z trupią czaszką noszono na co dzień.

Członkowie zakonu mieli kroczyć drogą cnoty wiedząc, że chlubna śmierć jest lepsza od najszczęśliwiejszego życia. Urzędnicy zapisywali się do zakonu wiedząc, że będzie to trampolina do kariery. Tak m.in. było z prekursorem rodu Kospoth, który bardziej doceniał doczesne życie.

Order nie występuje w dostępnym spisie orderów niemieckim. Zobaczyłem go przygotowując portrety Sylwiusza Nimroda na wystawę poświęconą Wirtembergom oleśnickim. Wtedy na dużych ilustracjach zauważyłem krzyż - order Zakonu Trupiej Czaszki, wiszący na czarnej wstążce na szyi księcia!!! Okazuje się, że ten order znajduje się na trzech portretach księcia.