Tablice epitafijne z lewej i prawej strony ołtarza.

Zachowało się tylko jedno malowane epitafium z walk w 1813-1815 r., stojące za ołtarzem. Być może, że inne dwa malowane epitafia (pokazane z lewej) zachowały się gdzieś w zakamarkach kościoła.

W kościele znajdowało się tylko jedno kamienne epitafium (pokazane z prawej). Dotyczyło poległych żołnierzy 3. Dolnośląskiego Pułku Landwehry nr 50. Drugi batalion tego pułku (stacjonującego we Wrocławiu), przybył do Oleśnicy w 1860 r. Liczył 580 żołnierzy. Stacjonował częściowo w pomieszczeniach gospody Elysium do kwietnia 1866 roku. Potem pułk został przeniesiono do Poznania. Stamtąd w 1871 r. wyrusza na wojnę prusko-francuską. Nie wraca do Poznania. Być może, że jeden batalion wraca do Oleśnicy. Dlatego epitafium znalazło się w kościele zamkowym. Nie wiadomo kto był jego fundatorem. Być może, że analogicznie jak inne "zbyteczne" płyty nagrobne - epitafium zakopano po 1945 r. gdzieś w okolicach fosy zamkowej.