Pod pojęciem Park zamkowy należy rozumieć elementy parkowe (drzewa, rośliny, alejki, stawy i budowle parkowe) znajdujące się od południowej i wschodniej strony zamku. Obecnie zadrzewienie parku jest niewielkie, alejki zarosły trawą, ale nazwa pozostała i jest nanoszona na plan miasta. Park ten powstał po objęciu księstwa przez Wirtembergów. Prace właściwe rozpoczęto w 1702 r. Wtedy to po stronie południowej wybudowano budynek oranżerii i założono ogród. Wtedy także przebito w skrzydle południowym bramę prowadzącą do ogrodów.

Należy odróżniać ten park od obecnie istniejącego parku przy ul. Wały Jagiellońskie, noszącego wcześniej nazwę Fasanerie (bażanciarnia). Został on założony w okresie rządów księcia Karola II Podiebrada, który zasadził w nim niektóre krzewy i rośliny egzotyczne, m.in. krzewy kakaowe.

Park zamkowy w okresie swojego początkowego istnienia obejmował tylko teren bastionów zamkowych. Potem przez bastion południowo-zachodni została przeprowadzona droga (z mostem zwodzonym przez Staw Wałowy) do kawiarni Monplaisir (i innych budynków gospodarczych związanych z zamkiem - m.in. pralni). Wtedy powstała możliwość rozszerzenia parku na drugi brzeg stawu i rozmyte brzegi bastionów. Może w końcowym okresie rządów Wirtembergów lub początku - Brunszwików zamiast mostu zwodzonego wykonano groblę przez staw, która podzieliła go na dwa stawy Wałowy i Zamkowy. Sytuację tę z przełomu XVIII i XIX obrazuje poniższy wycinek mapy.

Przy końcu XIX w. park zamkowy obejmował swoim zasięgiem tereny pokazane na rys. 2. Potem po osuszeniu Stawu Wałowego, osuszono Staw Zamkowy, a rzekę Oleśnicę w tym miejscu uregulowano i puszczono poprzez jedno koryto.

Rys. 2.  Teren obejmujący Park zamkowy. Kolorem zielonym pokazano obszar parku po
ok. 1906 r. tj. osuszeniu Stawu Wałowego i uczynienia z niego książęcego ogrodu warzywnego.
Kolorem czerwonym pokazano później osuszone tereny (pozostawiono koryto rzeki Oleśnicy)
a niebieskim - jakoby inny staw, który pomyłkowo naniósł autor mapki w książce K. Bimlera

W 1928 r. już nie było żadnego stawu, co wynika z poniższej mapy. Teren obecnego stawu przy ul. Kruczej oznaczony jest jako łąka. Ale łąka podmokła, skoro na niej zimą urządzano lodowisko (teren był zalewany poprzez przymknięcie zastawki na rzece).

Pozostałe budowle to drewniane werandy i grzybki. Także mostek łączący obie części stawu był najprawdopodobniej drewniany. Najwcześniejsze zdjęcie parku pochodzi z 1899 r.

Rys. 4. Widok na zamek z parku (1899 r.). Widoczny jest końcowy odcinek rury poprzez którą zrzucano nieczystości zamkowe do stawu. Obok z lewej strony znajdował się drewniany grzybek. Kępy drzew porastają byłe bastiony zamkowe

Rys. 5. Widok na podzamcze po osuszeniu stawów. Widoczna szklarnia powstała po 1919-1920 r.,
stojąca na miejscu Stawu Wałowego

Rys. 6. Podzamcze z 1908 r. Jeszcze wówczas przedzamcze stanowiło źródło siana

Rys. 7.  Nowe rozwiązania ogrodnicze na podzamczu (po 1905 r.)


Rys. 8.  Nowe zasadzenia i alejki przy wschodnim skrzydle zamku (po 1905 r.).
Z prawej widać strumień wody z istniejącej wówczas fontanny

Rys. 10. Jeden z trzech "grzybków" znajdujących się na terenie parku zamkowego