Biskup wrocławski - Książe Konrad IV.
W 1417 r. bp Wacław zrezygnował z biskupstwa i na jego miejsce wybrano księcia Konrada Oleśnickiego seniora (1417-1446). Mimo iż pochodził z Piastów śląskich, Konrad Oleśnicki w okresie wojen husyckich stanął po stronie czeskiego króla Zygmunta Luksemburczyka przeciw Władysławowi Jagielle, gdyż ten przez jakiś czas popierał ruch husycki. Dopiero po wydaniu przez króla polskiego edyktu antyhusyckiego w 1424 r. doszło do pojednania obu dostojników. Odwetowe zaś wyprawy taborytów husyckich w latach 1425-1435 zniszczyły bardzo księstwo biskupie, które i tak borykało się już od dłuższego czasu z trudnościami gospodarczymi. Do tego nieszczęścia doszło jeszcze nieporozumienie między biskupem i kapitułą, wywołane schizmą bazylejską w 1439 r. Biskup bowiem popierał papieża, podczas gdy kapituła wzięła stronę soboru. Wobec licznych trudności bp Konrad złożył na ręce papieża Eugeniusza rezygnację i przez rok (1444/45) rządy w diecezji sprawowała kapituła. Pojednanie nastąpiło w 1446 r. na synodzie diecezjalnym i bp Konrad objął ponownie rządy w diecezji. Przy częstym zaangażowaniu biskupa w sprawy polityczne i gospodarcze, ważne znaczenie mieli biskupi pomocniczy. Dzięki artystycznie wykonanej pieczęci bpa Konrada, ukształtował się herb biskupstwa wrocławskiego, używany do dziś.