Marek Nienałtowski
Ocalić od zapomnienia.
Sylwester Cierpka - nauczyciel i inspektor szkolny w powiecie oleśnickim
W niektórych miastach wspomina się mieszkańców, którzy w trudnych latach po 1945 r. czymś się zasłużyli - np. odbudowywali miasto, chronili zabytki, zakładali szkolnictwo, służbę zdrowia. harcerstwo, rzemiosło itd. W Oleśnicy takie działania są rzadkością (chociaż jest to potrzebne) i dlatego za zachowanie pamięci biorą się osoby prywatne. Jeden z bardziej efektywnych sposobów zasadza się na wydaniu publikacji wspomnieniowej przez członków rodziny. Niżej pokazano książkę, zawierającą wspomnienia przyjaciół, współpracowników i rodziny o Sylwestrze Cierpce. Te wspomnienia zdobyła, opracowała i wydała w 2014 r. córka - Maria Barbara Stawicka. Niżej strona tytułowa z fotografią S. Cierpki i notka na odwrocie książki o autorce.
|
|
Niżej spis treści książki liczącej 139 stron
Przytaczam wstęp napisany przez autorkę książki.
WSTĘP
Człowiek i Jego losy zazwyczaj giną w niepamięci ludzi. Są jednak zdarzenia, które powodują, że wraz z człowiekiem Jego czyny trwają w pamięci historii. Dramatyczność losu niektórych ludzi bywa podniesiona do potęgi wówczas, kiedy działalność człowieka powiązana jest z losem narodu. Chcę napisać o moim ojcu - Sylwestrze Cierpce, którego życie i praca były powiązane z losem narodu i są ciekawe, ofiarne i warto przyjrzeć się ze szczególną uwagą na mechanizmy działania i patriotyzm, zanim pamięć historii nie zatrze na zawsze śladów Jego czynów i ludzi z nim współpracujących.
Wspominając Ojca, chcę ukazać Jego życie i działalność nie tylko w czasie II wojny światowej, ale także po wojnie.
Od października 1932 roku Sylwester Cierpka był nauczycielem - kierującym jednoklasową szkołą w Wyrębinie, położoną samotnie przy szosie prowadzącej z Borzęciczek do Ruska. Była to wieś cicha i spokojna w byłym powiecie krotoszyńskim, gmina Koźmin. W środku wsi stoi sobie samotnie szkoła podstawowa, wybudowana przed I-szą wojną światową.
W czasie niewoli pruskiej szkoła ta służyła do zgermanizowania polskich uczniów. Wówczas nauczał w niej wszechwładny nauczyciel Żuraw. Milczące mury tej szkoły kryją w sobie niejedno przykre zdarzenie z przeszłości.
W tej to szkole pracę swoją zaczął Sylwester Cierpka, gdzie pracował do 1939 roku (do wybuchu II wojny światowej) i zaraz po wojnie w roku 1945. W latach 1939-1945 prowadził pełną zaangażowania patriotyczną działalność, która uważam nie powinna zapaść w zapomnienie, dlatego została wydana niniejsza książka o Sylwestrze Cierpka.
Późniejsza powojenna praca i działalność Ojca jest równie ciekawa. Ukazuje Jego dalsze losy w Bolesławcu i w Oleśnicy, gdzie będąc Inspektorem organizuje szkolnictwo polskie, zwiększając ilość szkół podstawowych, walcząc z analfabetyzmem u dorastającej młodzieży i dorosłych.
We wrześniu 1962 roku został Kierownikiem Szkoły Podstawowej Nr 4 w Oleśnicy i pracował na tym stanowisku aż do emerytury. Po przejściu na emeryturę kontynuował pracę z młodzieżą jako wychowawca w internacie. Zmarł 1 października 1985 roku.
Jakim był człowiekiem? Na to pytanie odpowiedzą osoby z rodziny i ludzie, z którymi stykał się na co dzień w domu, w pracy, przy różnych spotkaniach, zebraniach i uroczystościach. Wypowiedzą się w swoich wspomnieniach, które zamieściłam w tej książce.
Opracowanie zawiera fotografie, dokumenty potwierdzające Jego działalność w okresie międzywojennym, w czasie okupacji i po wojnie. Ponadto uzyskałam, jak wspomniałam wcześniej, wiele wspomnień o Ojcu i Mamie od wspaniałych ludzi, dzięki którym ta książka będzie o wiele, wiele ciekawsza i bardziej urozmaicona. Dlatego osobom, które napisały te wspomnienia, bardzo dziękuję.
Egzemplarz tej książki znajduje się w Bibliotece publicznej i tam można zapoznać się z życiem i osiągnięcami S. Cierpki.
Stawicka M.B., Sylwester Cierpka i jego mała ojczyzna. Warszawa-Sandomierz 2014
Wcześniej bo w 2011 r. Maria Barbara Stawicka wydała książkę genealogiczną opisująca ród Cierpków w okresie XX w. Książka ta spotkała się z pozytywna opinią naukową. Jest dostępna także w Bibliotece Narodowej w Warszawie, Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie i wielu innych za granicą.
Stawicka M.B., Ojcowizna, karabin, tablica..., Warszawa-Sandomierz 2011
Zapewne autorka książki nie odmówi innym osobom, chcącym napisać książkę o kimś z rodziny, informacji na tematy techniczno-wydawnicze i kosztach. Uważam, że starsi mieszkańcy Oleśnicy posiadający ciekawą wiedzę o okresie powstania polskiej Oleśnicy powinni drukować swoje wspomnienia i nie czekać, aż to będa wspomnienia pośmiertne rodziny. Ewentualnie można spisywać wspomnienia i przekazywać do Oleśnickiego Domu Spotkań z Historią, które taką akcję prowadzi. Można także wspomnienia przekazywać w postaci nagrań. Stykam się z mieszkańcami Oleśnicy, którzy mają niezwykłe cenne informacje z lat 1950-1960 o pozostałościach zabytków, które nie zostały opisane w żadnej niemieckiej publikacji. Czy mają zniknąć na zawsze?
Od autora • Lokacja miasta • Oleśnica piastowska • Oleśnica Podiebradów • Oleśnica Wirtembergów
Oleśnica za Welfów • Oleśnica po 1885 r. • Zamek oleśnicki • Kościół zamkowy • Pomniki • Inne zabytki
Fortyfikacje • Herb Oleśnicy • Herby księstw • Drukarnie • Numizmaty • Książęce krypty
Kary - pręgierz i szubienica • Wojsko w Oleśnicy • Walki w 1945 roku • Renowacje zabytków
Biografie znanych osób • Zasłużeni dla Oleśnicy • Artyści oleśniccy • Autorzy • Rysowali Oleśnicę
Fotograficy • Wspomnienia osadników • Mapy • Co pod ziemią? • Landsmannschaft Oels
Wydawnictwa oleśnickie • Recenzje • Bibliografia • Linki • Zauważyli nas • Interpelacje radnych
Alte Postkarten - widokówki • Fotografie miasta • Rysunki • Odeszli • Opisy wybranych miejscowości
CIEKAWOSTKI • ZWIEDZANIE MIASTA Z LAPTOPEM, TABLETEM ....
NOWOŚCI