Kalendarium - wg opracowania Stanisława Kokota. Rozszerzenie, dopełnienie i poprawianie kalendarium (błędy przepisywania przez maszynistkę i skanowania) prowadzi sukcesywnie autor strony. Uwaga. Niektóre informacje (daty, nazwiska) tu zawarte budziły wątpliwości wrocławskich historyków, dlatego kalendarium nie wydrukowano w 1989 r.
1214
W jednym z dokumentów wystawionych przez księcia Henryka I Brodatego wspomina się o dochodach z targu m.in. w Oleśnicy przekazywanych premonstratensom (norbertanom) wrocławskim. Panuje powszechna wśród historyków opinia o sfałszowaniu tego dokumentu. Powstał on zapewne ok. 1232 r. - Ma on duża wartość historyczną bo to jeden z najstarszych śląskich falsyfikatów. Niedawno trafił z USA do Polski.
1230
Henryk Brodaty w dokumencie wystawionym w Oleśnicy wspomina jako proboszcza kościoła świętego Jana Ewangelisty w Oleśnicy mistrza Tomasza, kanonika wrocławskiego, kanclerza księcia Henryka Brodatego. To oznacza, że wówczas istniała Oleśnica, parafia i kościół św. Jana, który musiał przynosić niemałe dochody i zajmować eksponowane miejsce w diecezji wrocławskiej i księstwie.
1238
Książę Henryk Pobożny zatrzymuje się ze swoim orszakiem w Oleśnicy. Istnieje wzmianka o dworze, a może już grodzie książęcym.
1247
W tym okresie, a może i wcześniej powstaje kasztelania, bo już w 29.04.1247 roku w podpisie jednego z dokumentów wystawionego przez Bolesława II Rogatkę znajduje się podpis kasztelana oleśnickiego Ceszęty - "Cesenta castellano de Olesnic". W. Mrozowicz, w najnowszej monografii Oleśnicy jest zdania, że było to stanowisko kasztelana - burgrabiego zamku książęcego.
1250
9.06.1250 r. Papież Innocenty III potwierdza przywileje w Oleśnicy OO. Kanoników Laterańskich św. Augustyna.
1253-1254
W 1253 r., w czasie jednego z licznych zatargów pomiędzy braćmi, Konrad głogowski wraz z książętami wielkopolskimi najechał północną część księstwa wrocławskiego, a w 1254 r. Przemysł I złupił nieobronną Oleśnicę.
1255
22.02.1255 r. książę wrocławski Henryk III lokuje Oleśnicę na prawie średzkim.
1256
Książę Henryk III potwierdza przywileje OO. Augustianów w Oleśnicy.

ok.1290

Henryk III głogowski rozpoczyna wybijanie kwartników, zastępujących liche brakteaty. Potem wybijane także w Oleśnicy i księstwie oleśnickim.

1294
Książę Henryk Głogowski zajmuje Oleśnicę.
ok.1300
Wacław II - król czeski wprowadza do obiegu "grosze praskie" - najpopularniejszą monetę w Europie Środkowej w XIV i XV w.
1301, 1307
Wzmiankowany jest szpital św. Jerzego (w obecnym rozumieniu - przytułek).
1310
Przy dokumencie wystawionym przez wójta oleśnickiego - Stefana w dniu 28.03.1310 r. znajduje się najstarsza pieczęć miasta.
1312-1313
W wyniku podziału Księstwa Głogowskiego powstaje Księstwo Oleśnickie. Ks. Bolesław prawdopodobnie już rezyduje w Oleśnicy, o czym świadczą miejsca wystawiania dokumentów. Może to wskazywać, że już wtedy Oleśnica stanowi stolicę księstwa.
1315
W mieście panuje głód. Odnotowano przypadki kanibalizmu.
1320/
1321
Książę Konrad I, także zwany Namysłowskim przenosi swoją rezydencję z Namysłowa do Oleśnicy. Ostatecznie następuje to w 1323 r.
1323
Książę Konrad I zrzeka się praw do Korony Polskiej na rzecz Władysława Łokietka i wspiera go zbrojnie.
1323
Wszczęto budowę gotyckiego zamku warownego.
1329
Księstwo oleśnickie staje się lennem czeskim
1329
9.05.1329 r. jako ostatni z książąt śląskich - Konrad I składa hołd księciu Janowi Luksemburskiemu, Królowi Czeskiemu. Oleśnica w tym czasie liczy od 1.000 do 1.200 mieszkańców.
1339
Książę Konrad I wykupuje Bierutów za 1700 grzywien praskich od księcia Bolesława legnickiego.
1340
OO. Augustianom w Oleśnicy zostaje przekazany szpital św. Jerzego i szkoła. Z tego roku pochodzi informacja o istnieniu innej szkoły i pierwszym Burmistrzu Miasta Oleśnicy o nazwisku Henryk Stolp, oraz ośmiu senatorach miejskich.
1348
Wydanie przez kancelarię Karola IV Luksemburskiego dokumentów inkorporacyjnych formalnie włączających Śląsk do "Korony Królestwa Czeskiego".

1349

Miasto nawiedza zaraza

1357-1369
Po bezpotomnej śmierci Piastów bytomsko-kozielskich (1355 r.) - Książę Konrad I odziedziczył Koźle i po 12 latach połowę Bytomia i pólnocną część księstwa bytomskiego.
1358
Książę Konrad I wykupuje Milicz.
1360
Zajęto i obrabowano miasto Oleśnicę.
1366 (1360?)
Umiera książę Konrad I. Oleśnicę wraz z księstwem przejmuje po ojcu syn z drugiego małżeństwa, Konrad II.
1371
Księżna Ofka, żona Konrada I, funduje kaplicę którą dobudowano do kościoła p.w. Bożego Ciała.
1380
21.09.1380 r. książę Konrad II sprowadza do Oleśnicy z Pragi 00.Benedyktynów tzw. "Braci Słowiańskich". Z tegoż roku prawdopodobnie pochodzi figura tarczownika umieszczona nad bramą wjazdową do zamku.
1387
książę Konrad II u boku króla Władysława Jagiełły bierze udział w wyprawie krystianizacyjnej na Litwę.
1390
Miasto zostaje zajęte i splądrowane w noc św. Bartłomieja przez wojewodę poznańskiego Bartosza z Wiszemburga.
1391
Konrad II wraz z Henrykiem VII głogowskim podejmują nieudana próbę zdobycia Wschowy i włączenia jej do księstwa oleśnickiego. Tym samym występują przeciwko królowi Władysławowi Jagielle.

1395

W mieście panuje zaraza, pochłania wiele ofiar.

1400
Dobudowano wieżę do kościoła NP Marii.
1402
Umiera książę Konrad II, księstwo przejmuje Konrad III - syn Konrada II. Kontynuuje politykę przyjaźni z królem W. Jagiełłą.
1407
Wykupiono dziedziczny urząd Wójta.
1409
Książę Konrad III przewodniczy poselstwu, które rozsądza spór o Drezdenko, pomiędzy Krzyżakami a Królem Polski Władysławem Jagiełłą.
1410
Konrad Biały bierze udział po stronie Krzyżaków w bitwie pod Grunwaldem. Trafia do niewoli. Zostaje zdobyta chorągiew Księstwa Oleśnickiego. Ojciec (Konrad III) wydziedzicza Konrada Białego. Kronikarz Sinapius podaje, że w tym roku zostaje poszerzony obszar miasta w kierunki północno-wschodnim. Włączono osadę Augustiańską w obręb murów obronnych. Jest także wzmianka o murowanym Ratuszu.
1411
Książę Konrad III rozstrzyga spór pomiędzy Królem Czeskim Wacławem, a miastem Wrocławiem.
1412
W końcu miesiąca grudnia umiera Książę Konrad III.
Książę oleśnicki Konrad bierze udział w turnieju rycerskim w Budzie (Węgry) - wg kroniki Długosza.
1413
Po śmierci ojca władanie księstwem przechodzi w ręce księcia Konrada V, zwanego Konradem Kątckim (Kantnerem).
1414
Książę Konrad VII Biały - Starszy, u boku Króla Jagiełły, walczy przeciw Krzyżakom.
1419

Miasto otrzymuje przywilej targu solą, chmielem, warzenia piwa i wyszynku wina.

1421
Konrad V oleśnicki wystawia oddział 60 zbrojnych na pomoc Zygmuntowi Luksemburskiemu w walce z husytami.
1422
Zygmunt Luksemburski po raz pierwszy mianuję starostę (wicekróla) całego Śląska. Zostaje nim biskup wrocławski Konrad IV (z linii Piastów oleśnickich).
1423
Książę oleśnicki (oraz inni książęta śląscy) przystępuje do sojuszu Zygmunta Luksemburskiego z Krzyżakami. Oczekują, że po zwycięskiej wojnie z Jagiełłą nastąpi rozbiór Polski i książęta śląscy otrzymają "co do nich czy do ich przodków od dawna należało"
1428
Biskup wrocławski Konrad IV jako starosta dowodzi wojskami pod Nysą. W starciu z husytami ponosi klęskę.
1429 -1432
Wojna z Husytami, w czasie której mieszczanie opuścili i spalili miasto.
W trakcie walk z husytami Konrad Biały zajmuje Gliwice i nakazuje wymordować straszyznę husycką. W tym czasie prawdopodobnie wybudowano synagogę (obecnie kościół p.w. Zbawiciela).
1433
Ufundowano najstarszy dzwon dla kościoła zamkowego p.w. św. Jana Ap. o średnicy 102 cm i imieniu Jan (Hans); dzwon odlany został przez ludwisarza Michała Schikila.

1437

Zaraza w mieście.
1439
Książę Konrad VII Biały popiera w staraniach o tron czeski Władysława Jagiellończyka. Do swojego wojska zaciąga ludzi o podejrzanej reputacji.
1443
6.06. 1443 r. Odnotowano trzęsienie ziemi w Oleśnicy (także i we Wrocławiu)
1453(4)
Jerzy z Podiebradu (namiestnik i wielkorządca Czech) kupił ziemię kłodzką i księstwo ziębickie. W przyszłości związane z księstwem oleśnickim.
1459
król Jerzy z Podiebradu podniósł ziemię kłodzką do rangi suwerennego hrabstwa. Później książęta oleśniccy z rodu Podiebradów tytułowali się także hrabiami kłodzkim. Podniesienie Wiktora, najstarszego syna króla Jerzego, na księcia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, księcia ziębickiego i hrabiego Kłodzka. Potem tytuł książąt Świętego Cesarstwa Rzymskiego nosili Podiebradowie oleśniccy.
1460
Miasto Oleśnica popada w zatarg z miastem Wrocławiem.
1461
Po zdobyciu zamku wołczyńskiego przez siły wrocławsko-namysłowskie (14 stycznia 1461r.), z którego dokonywali wypadów rycerze - rabusie, właściciel zamku Hanz Borschwic został na polecenie księcia oleśnickiego spalony na rynku w Oleśnicy.

1466

W mieście panuje zaraza.

1465
Mistrzowie murarscy Mikołaj Hoferichter i Mikołaj Fischer rozpoczynają rozbudowę kościóła parafialnego w Oleśnicy.
1469
W kościele zamkowym dokonano podwyższenia i założono sklepienie.
1471

Zmarł książę Konrad VIII Czarny, syn Konrada V Kątckiego, władca Oleśnicy.

Zmarł Jerzy z Podiebradu. Po nim Władysław Jagiellończyk obejmuje tron czeski. W drodze do Czech towarzyszą mu książęta śląscy - m.in. Konrad X oleśnicki

1473
Ufundowano drugi dzwon dla kościoła św. Jana Ap. - zamkowego o średnicy 145 cm, który odlał ludwisarz Mikołaj Opitz.
1474
W odwecie za poparcie Kazimierza Jagielończyka (króla Polski) i Władysława Jagiellończyka (króla Czech) przez Konrada Białego - wojska króla węgierskiego Macieja Korwina plądrują ziemię Oleśnicką i Oleśnicę.
1480
Konrad Biały zapisuje swoje władztwo nad księstwem oleśnickim - królowi Maciejowi Korwinowi. Syn Macieja - Jan miał dziedziczyć m.in. księstwo oleśnickie.

1489

Konrad Biały buntuje się przeciwko Maciejowi Korwinowi. Ten wysyła wojsko, które zajmuje całe księstwo i zmusza Konrada do osiedlenia się na zamku Uraz z rocznym uposażeniem 1600 talarów.

1490
Po śmierci króla Korwina - Konrad Biały ponownie odzyskuje Księstwo Oleśnickie, ale bez Sycowa.

1491

Zawarcie w Koszycach umowy pomiędzy Władysławem Jagiellończykiem a jego młodszym bratem Janem Olbrachtem. Na mocy kontraktu Jan Olbracht (wyrzekał się roszczeń do korony węgierskiej) miał przejąć w perspektywie m.in. księstwo oleśnickie. Terytorium to mógł posiadać do czasu objęcia tronu polskiego.

1492
21.09.1492 r. umiera bezpotomnie ostatni z Piastów książę Konrad IX Biały Młodszy, władca księstwa oleśnickiego. Księstwo oleśnickie przechodzi w ręce Władysława Jagiellończyka, gdyż Jan Olbracht objął tron polski a ponadto złamał warunki kontraktu koszyckiego. Przez prawie 3 lata król Władysław ściąga zyski z księstwa oleśnickiego.
1495
30.04.1495 r. Król Władysław Jagiellończyk odstępuje księstwo oleśnickie synowi byłego króla czeskiego Jerzego z Podiebradu, Henrykowi I Ziębickiemu za majątek Podiebrady i 5.000 kóp groszy praskich. Książę Henryk potwierdza prawa żydów w Oleśnicy.
1498
Pierwszy pochówek w krypcie podiebradów pod ołtarzem głównym kościoła zamkowego(?). Księżna Anna (9 lat) córka Wiktoryna Podiebrada i Małgorzaty Paleolog. Epitafium Anny umieszczono nisko w dolnej części płyty nagrobnej Księcia Jerzego. Wg innych danych krypta była wykonana dopiero w 1511 r. Sądzi się, że pochowano ją przy jednym z bocznych ołtarzy nazywanym ołtarzem książąt oleśnickich? Mogła być także pochowana pod posadzką kościoła.
1499
Mieszczanie wykupują przywilej sprzedaży piwa po wsiach.
1500
Rozbudowano kościól zamkowy. Z tego roku pochodzi kamienna chrzcielnica w kościele św. Jana Apostoła.
1505
Biskup wrocławski Jan IV Roth, przyłącza kościół i klasztor św. Jerzego do kościoła NP Marii. W tym roku połączono obydwa kościoły w jeden i dokonano przeorientowania.
1510
Kościół zamkowy - św. Jana Ap. otrzymuje nowy ołtarz gotycki.
1511
Złotnik oleśnicki, Krzysztof Peschl wykonał puchar Bractwa Kurkowego.
1515
Kronikarz śląski, Bartłomiej Stenus opisuje księstwo oleśnickie jako leżące po polskiej stronie Odry.
1521
Sporządzono dokument inwentaryzujący i opisujący gotycki zamek w Oleśnicy, przejęty przez Podiebradów. Ufundowano trzeci dzwon o średnicy 83 cm z ornamentacją roślinną, dla kościoła św. Jana Apostoła.
1526
Księstwo oleśnickie pod panowaniem Habsburgów (1526-1741)

1526
Po śmierci króla czeskiego, Ludwika Jagiellończyka (1516-1526), syna króla Władysława, na mocy wcześniejszych układów dynastycznych, Oleśnica wraz z całym Śląskiem dostała się pod panowanie Habsburgów. Władzę objął król czeski i węgierski (1526-1564), a następnie niemiecki (1556-1564), Ferdynand I Habsburg (koronowany na cesarza w 1556 r.).
1527
W związku z zagrożeniem tureckim mieszczanie uchwalają dobrowolny podatek na rzecz obrony miasta.
1529
Żydzi oleśniccy zakładają pierwszą w Oleśnicy, a drugą na Dolnym Śląsku drukarnię.

1530

29.07. 1530 w Oleśnicy wydrukowano "Pięcioksiąg Mojżesza".

1533
Krakowski drukarz żydowski, Samuel Halicz odkupuje drukarnię w Oleśnicy.
1535
1.09.1535 r. piorun zniszczył drukarnię żydowską i uszkodził Ratusz, co było przyczyną pożaru miasta. Pożar stał się pretekstem do pogromu i wypędzenia Żydów z Oleśnicy. Synagogę zamieniono na magazyn a potem na Arsenał Miejski. Poszerzono wejścia do arsenału (kościoła) dla wtaczania armat.
1536
Książę Jan Podiebrad żeni się z Krystyną Katarzyną Szydłowiecką. Odbudowano uszkodzony Ratusz Miejski.
1538

Wprowadzono protestantyzm w księstwie oleśnickim. Pierwszym pastorem protestanckim w Oleśnicy zostaje Jerzy Pelargus przezwanym "Bocianem" z Namysłowa. Obejmuje kościół zamkowy pw. św. Jana Apostoła.
OO. Augustianie opuszczają Oleśnicę. Opuszczony kościół NP Marii i św. Jerzego zamieniono na przytułek.
Książę Jan wraz z żoną Krystyną przybywają do wód leczniczych w Lądku Zdroju

1541
Marcin Luter w dowód uznania za szerzenie protestantyzmu podarował księciu Henrykowi II Podiebradowi (bierutowskiemu) biblię z dedykacją. Biblia ta do roku 1885 znajdowała się w bibliotece książęcej, którą potem przewieziono do Drezna. Biblię podobno eksponowano w Pałacyku Japońskim.
1542

Rozpoczęto przebudowę gotyckiego zamku.

1545
W mieście powstają wodociągi. Woda dwoma rurociągami drewnianymi jest dostarczana do rynku.

1549

Płonie w Oleśnicy jedna z ulic.

1550
Dobrowolny podatek na obronę miasta zamieniono na stały.
1554
Książę Jan odzyskuje Księstwo Ziębickie. Wykonano płytę nagrobną - epitafium księcia Jerzego z Podiebradu, w kościele św. Jana
1555
W kościele NP Marii i św. Jerzego odprawiono pierwsze nabożeństwo protestanckie.
W zamku w balustradzie ganku zachodniego skrzydła umieszczono płytę z płaskorzeźbą księcia Jana Podiebrada i jego żony Krystyny z Szydłowieckich.
1556
Umiera Krystyna Szydłowiecka.
Wykonano sarkofag księcia Jana z Podiebradów i jego małżonki Krystyny z Szydłowieckich, który aktualnie znajduje się w Mauzoleum Wirtembergów przy kościele zamkowym św. Jana Apostoła.
1557
Kolejny pożar miasta. Wybudowano kościół św. Wawrzyńca i dom wodociągów w okolicy Bramy Bydlęcej (Namysłowskiej).
1558
Odnowiono kościół zamkowy p.w. św.Jana Apostoła,
1559
15.08.1559 r. kolejny pożar miasta w czasie którego spłonęło 130 domów i Ratusz Miejski.
1561
Książę Jan żeni się ponownie, z księżniczką Małgorzatą Brunświcką.
Ukończono przebudowę zamku i zwieńczono wieżę. Na jej balustradzie posadowiono osiem wykutych w kamieniu lwów z tablicami. Z tego roku pochodzi intarsja na II piętrze pałacu zamkowego.
1562
Ukończono budowę pałacu zamkowego i przebudowę obwarowań zamkowych.
1563
Książę Jan funduje czwarty dzwon o średnicy 97 cm dla kościoła św. Jana Apostoła.
1565
Umiera książę Jan z Podiebradów. Zaczęto rozbudowę kościoła i podwyższono nowe sklepienie. Rządy w księstwie obejmuje jego syn Karol Krzysztof. Panuje krótko i umiera w 1569 r.
1569
Książęta Henryk III i Karol II ustanowiają nową komorę celną na Psim Polu oraz podwyższają cło na komorze w Jenkowicach
1574
20.10.1574 r. aptekarz Jerzy Hogiel zakłada w Rynku pierwszą aptekę "Pod Lwem". Książę Henryk i Karol nadają przywileje aptekarzowi Marcinowi Scali.
1584
Oleśniccy złotnicy uzyskują przywilej wykonywania zawodu w Oleśnicy tylko przez dwóch rzemieślników.
1594
5.12.1594 r. Melchior Eccard zakłada na polecenie Karola II pięcioklasową szkołę średnią - "Gimnazjum Ilustre".
Książę ziębicko-oleśnicki Karol II ufundował Bibliotekę łańcuchową rozmieszczoną w kościele zamkowym.
1596
W kościele zamkowym wzniesiono drewniane empory i zaplecki.
1600
W zamku ukończono budowę krużganków przez kamieniarzy, którymi kierował Adam Hoffmann (już wiadomo, że było to w 1608 r)
1602
W mieście grasuje zaraza.

1602

7.03.1602 miasto niszczy trąba powietrzna.

1603
Przebudowano barbakan i podwyższono jego mury wg projektu Hansa Schneidera z Gdańska.
1604 Na bramach miejskich umieszczono płyty z tarczami herbowymi Karola II i jego żony. Tarcze te obecnie znajdują się w zachowanej klatce schodowej Ratusza.
1605 kościele zamkowym zainstalowano ambonę ufundowaną ze składek mieszczan. Wykonaną za 400 talarów we Wrocławiu wg projektu G. Hendrika z Amsterdamu; stolarkę wykonał Marcin Riedlla, roboty malarskie wykonał Oleśniczanin Fredryk Lochner; rzeźby G. Hendrik.
1606 Książę Karol II buduje skrzydło południowe zamku, które ukończono w 1608 r.
1607 Założono park zamkowy.
Zakończono budowę empor w kościele.
1609 Odnowiono kościół Św. Jerzego.
1616 Książę Karol II buduje przejście kryte z pałacu zamkowego do kościoła zamkowego p.w. św. Jana Apostoła.
1617 Umiera książę Karol II z Podiebradów.
1619 Otynkowano wieżę kościoła zamkowego p.w. św. Jana Apostoła.
1620 Nadbudowano wieżę kościoła zamkowego św. Jana Ap. do wysokości 110 łokci (63 m) i zwieńczono hełmem.
Nawrót cholery, zmarło 267 osób.
1626 Blokada miasta przez Szwedów.

1627

Korpus Wallensteina zdobywa (?) Oleśnicę

1630 Wybuch zarazy, umiera 483 osoby.

1631

Ponowny wybuch zarazy, umierają 404 osoby.

1634 15.03.1634 r. szwedzki generał Duval zajął i splądrował miasto. Spalono kościoły św. Mikołaja i św. Wawrzyńca oraz dom wodociągów. Szwedzki generał Wittemberg niszczy obwarowania miejskie, a straty miasta wyniosły 113.000 talarów. Do roku 1643 miasto zostało splądrowane pięciokrotnie (czterokrotnie?).
Epidemia w mieście powoduje zgon około 874 mieszkańców.
1635 1.09.1635 r. wichura wyrządza w mieście wielkie szkody i strąca wieże kościołów.
1640 Szwedzki generał Stalhansch ponownie grabi i okupuje miasto. W tym roku zniszczono kościółek cmentarny św. Anny.
1643 1.01.1643 r. wojska cesarskie po bardzo wyczerpujących walkach zajmują miasto.
1644 W Oleśnicy wydrukowano polską książkę M. Dobrackiego pt. "Wytworny Polityk".
1647 Umiera ostatni z rodu Podiebradów Karol Fryderyk, a jego córka Elżbieta Maria wychodzi za mąż za księcia Sylwiusza Nimrode Wirtemberga
1648 Szwajcar Mateusz Merian pokazuje panoramę miasta Oleśnicy.
1649 Sylwiusz Nimrode oficjalnie obejmuje księstwo oleśnickie. Drukowano polskie modlitewniki tłumaczone z języka niemieckiego.
1683 Wybudowano "Dom Wdów" po zmarłych pastorach i nauczycielach, ufundowany przez księcia Sylwiusza Fryderyka.
1652 Wyremontowano dwie bramy miasta - Bydlęcą (zw. Namysłowską) i Oławską (zw. Wrocławską).
Rada Miejska popada w konflikt z cechami rzeźników i piekarzy.
1654 Odnowiono kościół zamkowy - św. Jana Apostoła.
1655 W kościele zamkowym wybudowano lożę książęcą.
1659 W kościele parafialnym organy otrzymują nowy mechanizm i wystrój zewnętrzny.
1666 23.02.1666 wydano polska książkę pt. "Poseł krotochwilny".

1668

Wydrukowano i wydano gramatyke polską M.G. Dobrackiego.

1669

Wydano w Oleśnicy podręcznik nauki języka polskiego dla Niemców A. Gdacjusza.

1670

Wybudowano pierwszy "Dom Komediowy" /teatr/ w Oleśnicy.
Wydano książkę polską Jerzego Bocka pt. "Nauki domowej na pamiątkę wesela uczciwego a pracowitego Adama Hilbriga Pana Szwagra mego". Wydano polską książkę pt. "Spiżarnia duszna"

1671 19.06.1671 miasto nawiedza trąba powietrzna.
Cech Krawców funduje nowe pokrycie dzwonnicy kościoła parafialnego - NP. Marii i św. Jerzego.
1680 Piorun uszkodził wieżę kościoła NP Marii i św. Jerzego.
1682 Odbudowano kościółek cmentarny św. Anny Naprawiono wieżę kościoła parafialnego.
Wydrukowano polską książkę "Krześciańskie Przymioty" autorstwa S. Gretiusa.
1683 Powstaje sześcioklasowe Gimnazjum Miejskie.
1685 Ufundowano nowe organy dla kościoła św. Jana Apostoła - zamkowego, budowę organów zakończył w roku 1686 Wagner z Wrocławia.Wykonano nowy prospekt organowy
1687 Wydano polską książkę pt."Dyszkurs o Dobrych manierach" A. Gdacjusz z Kluczborka, oraz Kaspra Neumanna pt."Treść wszystkich modlenia się sposobów..." modlitewnik przełożony na język polski przez Jana Ernesti.

1695

Pastor Beniamin Dexter przebudowuje Arsenał Miejski (dawną bożnicę) na kościół ewangelicki

1698 12.05.1698 r. książę Krystian Ulryk z Wurtembergów buduje przy kościele zamkowym nad kryptą grobową Mauzoleum rodzinne na wzór Legnickiego Mauzoleum Piastów .
1700 Odnowiono wnętrze kościoła parafialnego,
1703 Kościół farny p.w. NP Marii i św. Jerzego otrzymuje nowe wyposażenie.
1706 W Lipsku wydrukowano kronikę oleśnicką pt. "Olsnographie", opracowana przez Jana Sinapiusa.
1707 Trąba powietrzna łamie górne części wieże kościołów św. Jana Ap. i NP Marii i św. Jerzego oraz wyrządza wiele szkód w zabudowaniach miasta.
1708 Wybudowano nowy barokowy ołtarz główny w kościele św. Jana Apostoła.
1710 W mieście panuje zaraza w czasie której umierają 2.263 osoby, przeżyło 840 osób, oraz 505 osób nie chorowało. Ogólnie zarazę przetrwało 1.345 osób, grabarzem w czasie zarazy był Michał Lodowski.
1720 Miasto zostaje obsadzone przez garnizon Cesarskich Wojsk Austriackich, który przebywa w Oleśnicy do roku 1727.
1727 Na wieży kościoła św. Jana pękł dzwon, który ponownie odlano.
Oleśnicka gmina katolicka korzysta wspólnie z Garnizonem Wojsk Austriackich z kaplicy przed Bramą maryjacką p.w. "Bożego Ciała" /?/.
1730 O godzinie 2.oo w nocy 20.04.1730 r. wybuchł wielki pożar miasta, który trwał do godziny 12.oo 22.04.1730 r. Z pożaru ocalało pięć domów mieszkalnych, zamek, Kościoły św. Jana Ap. i NP Marii - św. Jerzego.
1733 Kościelna wieża "Zbawiciela" została zwieńczona i zakończona chorągiewką.
1734 Księżna Sybilla odnawia i przebudowuje spalony kościół Chrystusa Zbawiciela (dawną bożnicę żydowską), z tego roku pochodzi ołtarz główny z niemalowanego drewna i barokowy wystrój.
1738 Z inicjatywy księdza katolickiego Pientaga gmina katolicka w Oleśnicy uzyskuje cesarskie pozwolenie na budowę kościoła w mieście p.w. św. Trójcy.
1741 Księstwo oleśnickie w państwie pruskim
1741 Rozpoczęto budowę katolickiego kościoła w Oleśnicy p.w. Św. Trójcy.
1744 Księstwo oleśnickie obejmuje Karol Christian Erdmann. Ukończono budowę kościoła Św. Trójcy i ołtarza głównego. Piorun uszkodził wieżę kościoła Św. Trójcy.
1745 Kościół św. Trójcy oddano do użytku.
1748 Namalowany został na ścianie prezbiterium obraz ołtarza głównego.
1750 F.B. Wernher narysował szkicowy plan miasta Oleśnicy. Feliks Scheffler maluje wnętrze kościoła Św. Trójcy.
1754 Wieżę kościoła św. Jana Ap. zwieńczono mitrą książęcą i założono chorągiewkę w formie orła z wyciętą datą.
Kościół Św. Trójcy otrzymuje rangę kościoła parafialnego.
1760 Wojska rosyjskie plądrują miasto i ziemie oleśnickie.
1776 Architekt książęcy, Jerzy Wilhelm Heller podwyższa wieżę i zwieńcza ją hełmem.
1785 Miasto zamieszkuje 3.158 mieszkańców.
1790 Krystian Tischbein wykonuje supraporty nad niektórymi drzwiami w zamku.

1791

Naprawiono uszkodzona wieżę kościoła Sw. Trójcy.

1791 Stany Oleśnickie fundują kolumnę jubileuszową z okazji 50-lecia pożycia małżeńskiego księcia oleśnickiego Karola Chrystiana Erdmana Wirtemberga, ostatniego z dynastii, z Marią Zofią Wilhelminą Solms-Laubach. Kolumna posadowiona została przed fosą zamkową, projektował ją Jan Karol Leyser, a wykonał Marcin Blacha z Wrocławia.
1793 W tym roku (formalnie w 1795) księstwo Oleśnicko-Wirtemberskie przechodzi w ręce książąt brunszwicko-luneburskich.
1794 Ponownie poprawiano wieżę kościoła Św.Trójcy.
1798 W kościołach ewangelickich Księstwa Oleśnickiego wprowadza się ograniczenia używania języka polskiego. Polskie kazania mogą być wygłaszane w kościołach co 14 dni.
1799 Architekt książęcy J.W. Heller przebudowuje wieżę kościoła NP Marii i św. Jerzego, nadając jej wygląd wieży kościoła Mariackiego w Berlinie przy Alexander Platz.
1805 Książę Fryderyk Wilhelm z Brunświku obejmuje Księstwo Oleśnickie. Powstaje średnia szkoła dla dziewcząt.
1807

Oleśnicę zajmują wojska bawarskie pod dowództwem napoleońskiego generała Clapareda, który rezydował w zamku.
W Oleśnicy powstaje Liceum.

1808 Wprowadzono nową organizację miasta, powołano samorząd miasta, na czele którego stał Burmistrz i 10 Senatorów. Miasto liczy 4.400 mieszkańców.
1813 15.03.1813 r. na peryferiach miasta w wiosce Spalice dochodzi do spotkania rosyjskiego cara Aleksandra I z królem Prus Fryderykiem Wilhelmem III, których podejmowano w Oleśnicy.
1815 Zmiany w organizacji powiatu oleśnickiego.
1820 Utworzono Miejską kasę Oszczędnościową.
1821 Superintendent Kościoła Ewangielickiego Fryderyk Gottlieb wydaje zakaz głoszenia kazań w kościołach Księstwa Oleśnickiego w języku polskim.
1822 Wybucha kolejny pożar miasta.
1823 23.03.1823 r. płonie Ratusz i 78 posesji w mieście. Zakończono budowę bramy cmentarnej przy ul. Wojska Polskiego i otwarto nowy cmentarz miejski, jednocześnie dokonano likwidacji cmentarzy przykościelnych w mieście.
1824 Rozpoczęto odbudowę ratusza Miejskiego. W tym czasie w mieście było 6 kościołów, 23 budowle publiczne, 532 domy prywatne i 4.960 mieszkańców.
1824 W kościele NP Marii odbywają się jeszcze nabożeństwa protestanckie w j. polskim.
1826 Zakończono odbudowę Ratusza Miejskiego, z tego roku pochodzi zwieńczenie wieży ratuszowej. Księstwo przejmuje (dokładniej w 1824 r.) książę Wilhelm i łączy je secundogeniturą z Księstwem Brunświckiem.
1829 Dokonano remontu wieży kościoła św. Trójcy
1830 W mieście panuje cholera.
1833 Ukazuje się "Tygodnik Księstwa Oleśnickiego", wydawany przez drukarnię w Oleśnicy.
1837 W Oleśnicy nawrót cholery. W nowo wydanej "Olsnografi" w Zgorzelcu odnotowano, że w mieście znajdują się: 1 szkoła ewangelicka z 4-ma nauczycielami, 1 szkoła katolicka z 2-ma nauczycielami, 1 szkoła biedoty z 2-ma nauczycielami, 1 szkoła żydowska z 1-ym nauczycielem.
1840 W miejscu spotkania cesarzy w Spalicach posadowiono kamień pamiątkowy.
Z tego roku pochodzi pochodzi informacja o odrębnym cmentarzu żydowskim przy ul. Leśnej.
1847 Powiększono szkołę katolicką do trzech klas.
1849 W mieście ponownie grasuje zaraza.
1850 Zgodnie z zarządzeniem władz pruskich, Oleśnica została uznana za miasto garnizonowe. W mieście rozpoczyna stacjonowanie pułk dragonów. Nawrót cholery w mieście.
1853 Powstaje prywatna szkoła przy ul. Bocianiej 4, w mieście jest 97 majstrów szewskich i 5 garbarzy.
1856 Ukazuje się "Gazeta Oleśnicka".
1858 Oleśnica liczy 6.482 mieszkańców i 750 wojskowych.
1860 Rozpoczęto budowę wodociągów miejskich. W Oleśnicy pojawia się jednostka piechoty.
1861 W mieście utworzono Ochotniczą Straż Pożarną. Wybudowano remizę
1866 W mieście panuje epidemia tyfusu.
1867 2.02.1867 r. w mieście rozpoczęto budowę urządzeń komunalnych.
1868 5.11.1868 r. uruchomiono linię kolejową do Wrocławia oraz wybudowano dworzec kolejowy.
Wybudowano gazownię miejską.
Rozebrano trzy bramy miejskie: Oławską /Wrocławską/, Bydlęcą /Namysłowską/, Marjacką, a miasto liczy 6.710 mieszkańców bez wojska,
1871 Miasto liczy 8.132 mieszkańców.
1872 Rozpoczęto budowę koszar dragonów przy Wartenbergerstrasse. Wybudowano budynek koszar przy Nachodstrasse 10.
1873 wybudowano kolumnę "Zwycięstwa" przed Ratuszem wg. projektu Jana Karola Ludeckiego. Rzeźbę Victorii zaprojektował August Wittig.
1874 Oleśnica otrzymuje połączenie kolejowe z Warszawą i Gnieznem.
Wybudowano rzeźnię miejską.4.10.1874 r.
Otwarto fabrykę kapeluszy i filcowych pantofli, która została przekształcona w fabrykę obuwia przy ul.Kilińskiego.
1875 2.07.1875 r. powstaje plan zagospodarowania przestrzennego miasta Oleśnicy. Utworzono Królewskie Ewangelickie Seminarium Nauczycielskie w Oleśnicy.
1876 Wybudowano koszary piechoty (jegrów) przy ul. Wojska Polskiego.
1878 Powołano do życia Stowarzyszenie Upiększania Miasta.
1880 (1860) Wybudowano więzienie miejskie przy ul Wały Jagiellońskie.

1881

Wybudowano szkołę nr 2 przy ulicy Różanej.

1882 W Oleśnicy urodził się prof. dr med. Antoni Cieszyński, Dziekan Wydziału Lekarskiego na Uniwersytecie Lwowskim.
1883 Rozpoczęto budowę szpitala miejskiego.
Wykonano dwie pierwsze wiercone studnie do głębokości 104 m.
1884 Umiera książę Wilhelm. Otwarto bibliotekę pedagogiczną dla oleśnickich nauczycieli. Wybudowano nową żeńską szkołę średnią "Liceum" przy ul. Kilińskiego 19.
1885 1.02.1885 r. następca tronu Fryderyk Wilhelm, późniejszy Cesarz Fryderyk III zostaje właścicielem zamku i dóbr oleśnickich włączonych jako lenno do tronu Królestwa Pruskiego.
1886 Uruchomiono fabrykę mebli przy ul. Fabrycznej.
1887 Otwarto nowy szpital miejski.
1889 17.10.1889 r. otwarto nową szkołę przy ul. B. Prusa.
Uruchomiono fabrykę mebli przy ul. Kilińskiego. Wybudowano Pocztę przy ul. 3-go Maja 50.
1890 Wybudowano obecne Przedszkole Nr 2 przy ul. Spacerowej.
Miasto liczy 10.167 mieszkańców.
1891 Miasto przeprowadza reformę szkolnictwa.
1892 Dokonano przebudowy Ratusza Miejskiego.
1896 Rozpoczęto układanie sieci wodociągowej w mieście.
1898 Przebudowano rzeźnię miejską przy ul. Rzemieślniczej. Uruchomiono sieć wodociągów.
1899 Oddano do użytku szpital (lazaret) wojskowy. Oddano do użytku budynek Dyrekcji Dóbr Książęcych, przy ul. 11-go Listopada obecna Szkoła Podstawowa Nr 10.
1900 Powstaje nowa dzielnica miasta w południowej części poza murami miasta. Otwarto bibliotekę dla uczniów oleśnickich szkół. Józef Langner odrestaurowuje malowanie kościoła Św. Trójcy.
1901 Uruchomiono fabrykę obuwia przy ul. Kilińskiego w której zatrudniano 400 osób.
1902 Zakończono renowację kościoła św. Trójcy.
1903 Zbudowano nowe Gimnazjum przy ul. A. Mickiewicza.
1904 13.10.1904 r. dokonano otwarcia szkoły zawodowej rzemieślniczej i sprzedawców, łącznie liczącą 403 uczniów.
1905 Zakończono restaurację zamku książęcego. 15.06.1905 r. o godz. 21.20 nastąpiła katastrofa budowlana kościoła zamkowego p.w. św. Jana Apostoła.
1906 Budowniczowie Kochler i po jego śmierci budowniczy Stossel rozpoczęli odbudowę kościoła zamkowego.
1907 Wyburzono stary budynek Gimnazjum Illustre przy ul. Wrocławskiej koło kościoła św. Jana Apostoła.
1908 Przyjęto do użytkowania wodociągi i kanalizację miejską.
1909 31.03.1909 r. powstaje Liceum przy ul. Wojska Polskiego, obecnie szkoła specjalna.
1910 Powstają Główne Warsztaty Naprawcze Kolei, obecnie Z.N.T.K. przy ul. Moniuszki.
Zakończono odbudowę kościoła zamkowego p.w. św. Jana Ap. po katastrofie.
9.09.1910 r. Oleśnica zostaje włączona do wrocławskiej sieci energetycznej. Miasto liczy 11.717 mieszkańców.
1911 Rozpoczęto budowę ewangelickiej szkoły dla chłopców przy ul. Słowackiego, obecnie Liceum Ogólnokształcące.
1913 23.03.1913 r. otwarto ewangelicką szkołę dla chłopców przy ul. Słowackiego.
1915 Przebudowano szkołę dla panien.
1919 Do szkoły przy ul. Słowackiego dobudowano salę gimnastyczną.
1920 16.01.1920 r. w Ratuszu Miejskim otwarto Miejską Kasę Oszczędności.
1921 Garnizon oleśnicki wzmocniono o 1.000 żołnierzy policji pomocniczej.
1922 Zakończono przebudowę Głównych Warsztatów Kolejowych, obecnych Z.N.T.K.
Wybudowano nowy budynek starostwa przy ul. Słowackiego.
Otwarto szkołę dla uczniów opóźnionych w rozwoju.
Rozpoczęto roboty przy urządzaniu parku miejskiego i budowie urządzeń sportowych.
Spółdzielnia mieszkaniowa rozpoczęła budowę osiedla mieszkaniowego w wschodniej części miasta, pomiędzy ul. Wileńską a ul. B. Krzywoustego.
1924 Miasto stworzyło nowe stanowisko drugiego burmistrza.
1925 Odrestaurowano wieżę kościoła Św. Trójcy.
Rozpoczęto budowę teatru na 1.000 osób i ogród festynów przy ul. Wojska Polskiego.
1926 Wybudowano gmach Urzędu Finansowego przy ul. Wojska Polskiego.
Ukończono budowę teatru.
1930 Oddano do użytku nowo wybudowany szpital ubezpieczalniany, przy ul. Mickiewicza. Miasto liczy 16.000 mieszkańców, zajmuje obszar 890 ha, z tego 130 ha zabudowano.
1933 Przeprowadzono restaurację kościoła parafialnego i garnizonowego p.w. NP Marii i św. Jerzego. Dokonano odnowy ambony w kościele zamkowym p.w. św. Jana Apostoła.
1934 Na wschodzie miasta wybudowano kompleks koszarowy dla pułku kawalerii nr 8, tzw."Niebieskich Dragonów".
1935 Odnowiono kościół Św. Trójcy.
1937 Wszczęto budowę bazy lotniczej "Luftwaffe" za wsią Spalice.
1938 W ramach bazy lotniczej rozpoczęto organizację Lotniczych Zakładów Naprawczych Luftwaffe Oleśnica.
1939 Wybuch II wojny światowej i zajęcie Polski pozwolił na wyposażenie lotniczych warsztatów naprawczych i warsztatów naprawczych kolei w sprzęt i obrabiarki z demontowanego w Polsce Centralnego Okręgu Przemysłowego, a w szczególności Pol. Zakł. Lotniczych. Na terenach przyległych do Warsztatów i koszar pobudowano pierwsze baraki obozów jenieckich i pracy.

1940

Do Oleśnicy przybywają pierwsi robotnicy przymusowi z Polski. Zatrudniono ich w kolejowych i lotniczych warsztatach naprawczych.
Oddano do użytku nowo wybudowaną szkołę szybowcową przy ul. Wojska Polskiego.
1941 Rozpoczęto budowę toru kolejowego łączącego linię kolejową Oleśnica-Grabowno Wlk. z linią Oleśnica-Wrocław pozwalającego na ominięcie stacji kolejowej Oleśnica. Do Oleśnicy przywieziono pierwszych jeńców francuskich i angielskich, których zatrudniano przede wszystkim w kolejowych warsztatach naprawczych.
Wybudowano obóz jeniecki przy "białych koszarach".
1942 Rozbudowuje się obozy na terenie miasta. Do nich trafiają pierwsi jeńcy z Armii Czerwonej oraz robotnicy wywiezieni z Białorusi, Wołynia, Ukrainy, Litwy i znad Czarnego Morza.
1943 Wytyczono i przystąpiono do budowy drogi przedłużającej ul. Wojska Polskiego do szosy państwowej Nr 6 łączącej Oleśnicę z Wrocławiem.
1944 W oleśnickich obozach pojawiają się jeńcy włoscy. W mieście we wszystkich warsztatach, zakładach i gospodarstwach rolnych są zatrudniani niewolnicy różnych narodowości.
19- 21.01.
45 r.
Niemieckie władze miasta rozpoczęły ewakuację ludności cywilnej i róznych instytucji.
25.01. 45 r. Radio Moskwa ogłosiła komunikat o zajęciu miasta Oleśnicy.
16.02 Zostaje obsadzona stacja kolejowa w Oleśnicy przez kolejarzy z Ostrowa Wlkp i Krotoszyna.
22.02 kolejarze z węzła kolejowego Ostrów Wlkp obsadzają i uruchomiają lokomotywownię w Oleśnicy.
23.03. Do Oleśnicy przybywa koleją pierwszy transport wojsk II Armii WP.
26.03 Oleśnicki węzeł kolejowy uzyskuje łączność telefoniczną z Krotoszynem, a stacja kolejowa zostaje obsadzona przez kompanię SOK.
24.04. Uruchomoino w Oleśnicy Pocztę Polską.
27.04. 1945 r. Przybywa do Oleśnicy pierwszy polski Burmistrz miasta z 7 osobami.

Od autora Lokacja miasta Oleśnica piastowska Oleśnica Podiebradów Oleśnica Wirtembergów
Oleśnica za Welfów
Oleśnica po 1885 r. Zamek oleśnicki Kościół zamkowy Pomniki Inne zabytki
Fortyfikacje Herb Oleśnicy Herby księstw Drukarnie Numizmaty Książęce krypty
Kary - pręgierz i szubienica Wojsko w Oleśnicy Walki w 1945 roku Renowacje zabytków
Biografie znanych osób Zasłużeni dla Oleśnicy Artyści oleśniccy Autorzy Rysowali Oleśnicę
Fotograficy Wspomnienia osadników Mapy Co pod ziemią? Landsmannschaft Oels
Wydawnictwa oleśnickie Recenzje Bibliografia Linki Zauważyli nas Interpelacje radnych
Alte Postkarten - widokówki Fotografie miastaRysunki Odeszli Opisy wybranych miejscowości
Szukam sponsora do wydania książki o zamku oleśnickim
CIEKAWOSTKI ZWIEDZANIE MIASTA Z LAPTOPEM, TABLETEM ....
NOWOŚCI